Właściwości nanocząstek
Cząstki o rozmiarach rzędu nanometrów różnią się właściwościami fizykochemicznymi od odpowiadających im materiałów o większych rozmiarach. Wpływ na to mają efekty rozmiarowe (dzięki zmniejszaniu wielkości cząstek wzrasta stosunek powierzchni do objętości) oraz powierzchniowe wynikające z ulokowania dużej części atomów na powierzchni, gdzie otoczenie tych atomów jest zupełnie inne od tych ulokowanych wewnątrz cząstki.
Zastosowanie nanocząstek
Nanocząstki znajdują szerokie zastosowanie w biologii, kosmetologii, stomatologii, medycynie i ochronie środowiska. Jednym z przykładów zastosowania nanocząstek jest precyzyjne dawkowanie leków, np. w terapii chorób nowotworowych. Nanocząstki są składnikiem specjalistycznych farb. Efektem zastosowania nanotechnologii są również innowacyjne kosmetyki czy produkty spożywcze.
Pomiary nanocząstek
W celu lepszego poznania i opisania właściwości nanocząstek wykorzystuje się wiele technik analitycznych. Jedną z kluczowych cech jest wielkość nanocząstek. W celu jej określenia stosować można zarówno niemagnetyczne i 
magnetyczne metody.
Do niemagnetycznych metod wyznaczania rozmiarów nanocząstek zalicza się:
- dyfraktometrię rentgenowską (ang. X-ray diffraction, XRD),
- transmisyjną mikroskopię elektronową (ang. transmission electron microscopy, TEM) oraz wysokorozdzielczą transmisyjną mikroskopię elektronową (ang. high resolution TEM, HRTEM),
- skaningową mikroskopię elektronową (ang. scanning electron microscopy, SEM),
- mikroskopię sił atomowych (ang. atomic force microscopy, AFM),
- dynamiczne rozpraszanie światła (ang. dynamic light scattering, DLS),
- izotermę BET (ang. Brunauer, Emmett, Teller),
Magnetyczne metody wyznaczania rozmiarów nanocząstek wykorzystują:
- wartość temperatury blokowania TB,
- funkcję namagnesowania M(H),
- widma FMR (ang. ferromagnetic resonance).